-
1 περι-πίπτω
περι-πίπτω (s. πίπ τω), drum herum, drüber herfallen, ταινία περιέπεσε κεφαλῇ, Plut. Timol. 8; hineinfallen, hineingerathen in Etwas, so daß man rings umgeben und ohne Ausweg ist, bes. in Unglück, αἰσχρᾷ περιπεσεῖν τύχῃ, Eur. Hec. 498; u. so auch λουτροῖσιν ἀλόχου περιπεσὼν πανυστάτοις, Or. 367; κακοῖς, Ar. Ran. 967; περιπεσοῦμαι τῷ ξίφει, ich werde mich ins Schwert stürzen, Vesp. 523; vgl. Plut. Oth. 17; περιπίπτοντες ἀδίκοισι γνώμῃσι, δουλοσύνῃ, in einen ungerechten Richterspruch, in Sklaverei verfallen, gerathen und nicht wieder herauskönnen, Her. 1, 96. 6, 106; τοιαύτῃσι τύχῃσι, 6, 16, u. öfter; ἐπὶ συμφορήν, 7, 88 (v. l. ἐνέπεσε); μὴ σοὶ ἑωυτῷ περιπέσῃς, 1, 108, daß du dich nicht selbst ins Unglück stürzest; vgl. αὐτοὶ ἐν σφίσι περιπεσόντες ἐσφάλησαν, Thuc. 2, 65; τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ, 8, 27; συμφοραῖς, Plat. Legg. IX, 877 e; συμφορᾷ, Isocr. 4, 101; ζημίαις καὶ ὀνείδεσι, Is. 1, 39; τιμήματι, Aesch. 1, 174. 190; ὡς ἐγὼ τοῖς ἐμαυτοῠ λόγοις περιπίπτω, 2, 144; u. so bei Sp. gew. von etwas Bösem, χειμῶνι, Pol. 1, 37, 1, ἀτυχήμασι, 2, 56, 6, u. öfter; auch τραύματι, 2, 69, 2; πληγῇ, Plut. Timol. 4. Auch umgekehrt, ἤν μοί τι περιπίπτῃ κακόν, Ar. Thesm. 523. – Zufällig zusammentreffen, auf Einen stoßen, ihm begegnen, τῇσι νηυσί, Her. 6, 41, vgl. 6, 105. 8, 94 (so entspricht μηδέποτε λευκῷ περιπεπ τωκέναι χρώματι dem πρώ τως ὁρᾶν τὸ λευκόν S. Emp. adv. log. 2, 209); auch von Schiffen, die unter einander gerathen und in der Verwirrung sich selbst beschädigen, τῇσι σφετέρῃσι νηυσὶ φευγούσῃσι περιέπιπτον, Her. 8, 89, wie auch 8, 16 ταρασσομένων τῶν νεῶν καὶ περιπιπτουσέων περὶ ἀλλήλας zu nehmen ist; Xen. An. 7, 3, 38; αὐτομάτως ποτὲ περιπεσόντες αὐτοῖς, Pol. 1, 58, 8; vgl. noch ὅρα μὴ περιπίπτῃς σεαυτῷ, daß du nicht mit dir selbst in Widerspruch geräthst, Luc. Mort. D. 26, 2.
-
2 πάνυ
πάνυ, sehr, gar sehr, zur Verstärkung zu Verbis u. Adjectivis gesetzt; τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς ψυχάς, Aesch. Ag. 1431 Ch. 848; Ar. Equ. 1134; ὅτι πάνυ πολὺ δοκεῖ σωφρονέστατος εἶναι τῶν νυνί, Plat. Charm. 157 d; πάνυ ἐν τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ ὤν, Thuc. 8, 50, u. sonst; πάνυ σφόδρα vrbdn, Ar. Plut. 745 Plat. Apol. 25 a; aber auch gegen Phot. Bemerkung σφόδρα πάνυ gestellt, Aesch. 2, 36; πάνυ σπουδῇ, Dem. 20, 105; eben so πάνυ ὀλίγοι Xen. An. 5, 6, 7, ὀλίγοι πάνυ 4, 7, 14; ganz und gar, durchaus, πάνυ ἐξέφϑινται, Aesch. Pers. 890; οὐ πάνυ εὐδαιμονίσαι, Soph. O. C. 142; οὐδὲν πάνυ, ganz und gar Nichts, Ar. Nub. 733. 901; δοκεῖ δέ μοι καὶ πάνυ οὐδὲ εἶναι ἡ ἐπίκλησις αὕτη, Thuc. 1, 3; ὡς πάνυ εἰδῆτε, Xen. An. 5, 9, 3; Folgde. – In der Antwort nachdrücklich bejahend, jawohl, Ar. Plut. 393; πάνυ γε, Plat. Alc. I, 107 f; καὶ πάνυ γε, ἔφη, Charm. 154 e; πάνυ μὲν οὖν, Euthyphr. 13 d, u. öfter, u. Folgde. – Zu οὐ πάνυ tritt auch noch oft τι hinzu, Plat. Lys. 204 d Xen. An. 5, 9, 26 Cyr. 1, 6, 21; ἔφυγον μηδέν τι πάνυ διωκόμενοι, Hell. 5, 4, 45; οὐδεὶς πάνυ τι ἐπιχωριάζει, Plat. Phaed. 57 a. – Beim subst., ὁ πάνυ Περικλῆς, der sehr bekannte, allberühmte, Xen. Mem. 3, 5, 1; τῶν πάνυ στρατηγῶν, Thuc. 8, 89; Ἀλέξανδρος ὁ πάνυ, Ath. XII, 537 d; Ἠλέκτραν μὲν ἐκείνην τὴν πάνυ, τὴν Ἀγαμέμνονος, Luc. Vit. auct. 22; oft auch bei a. Sp.
Перевод: с греческого на немецкий
с немецкого на греческий- С немецкого на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский